De Pacific Coast Highway bracht ons – via een ruige maar bloedmooie kustlijn – naar Coromandel. Squeezed tussen zee en bergen. Ons Bertha is misschien niet de elegantste, maar danste onder leiding van Dany, alle bochtjes mét de nodige schwung.
Het was een vermoeiende rit, dus in de namiddag enkel nog een strand/zeebaai wandeling gemaakt en local smoked salmon by sunset gegeten. Dat smaakte naar meer!
Gisteren les geschiedenis én biologie.
Eerst van Russell naar Paihia met de camper op de veerboot en van daaruit naar Waitangi. Waiwatte? Waitangi is zowat de ‘geboorteplek’ van de kolonie Nieuw-Zeeland. Daar waar de Engelsen en de Maori’s in 1840 hun Treaty ondertekenden – in twee talen – Engels en Maori. Het bleek achteraf wel een héél vrije vertaling… Vandaag de dag spellen ze elkaar nog steeds de les daarover.
Op die plek bezochten we het Treaty House en een Maori Meeting House. Met indrukwekkend houtsnijwerk, expressieve figuren die quasi allemaal hun tong uitsteken, dat vonden de kindertjes uiteraard geweldig!
Ook vonden we er de Maori War Canoe. Een spectaculair lange kajak (35m), met plek voor 120 man. Gemaakt uit drie Kauribomen.
Kauriwatte? Die vraag brengt ons naadloos naar de les biologie. Na Waitangi reden we door naar Waipou Forest, waar je nog enkele van de weinig overgebleven (leve de kolonisatie!) Kauribomen kan ontdekken. De Kauri, de op één na grootste boom ter wereld, is gemiddeld 1500 jaar oud, bereikt een hoogte tot 53 meter (no shit!) en een diameter tot 14 meter. The god of the forest!
En hoe het met de kindjes is? Ada vond het verhaal van de Engelsen en Maori’s geweldig interessant, ik heb het dan ook nog een 5-tal keer moeten herhalen en kreeg wel 101 vragen terug op me afgevuurd. Van waarom die Maori’s en Engelsen ‘contract’ tekenden tot waar ze vroeger naar het toilet gingen en hoe ze hun poep afveegden! Ja, ze was geweldig bij de les! En Otto? Die was nog steeds op zoek naar Piet Piraat! En was zelf een Piet onderweg, een verschrikkelijke zagePiet. We hebben hem meermaals de les gespeld… maar of hij zijn lesje geleerd heeft? Tsja, met kleine kinderen rondreizen… En dat het de hele dag door ‘miezerde’ deed daar natuurlijk ook niet veel goeds aan.
Vanmorgen in Kaihu wakker geworden, de kindjes speelden nog snel even bij de beek voor onze lange rit terug, richting Auckland. In een spurtje het Aucklandmuseum bezocht waar we oog in oog stonden met de Moa!
Zo houden we Northland, het zuiden van NZ, voor bekeken en trekken nu dus naar het andere zuiden!
