’s Morgens 7 kilometer gestapt naar de Huka Falls, natuurlijk wild watergeweld. (Petje af Ada!)

’s Namiddags waarschijnlijk 7 liter chloorwater ingeslikt. Het enthousiasme in het zwembad was wederom groot. Onze kindertjes waren het wilde watergeweld zelve!

Vandaag bezochten we Wai-O-Tapu, Thermal Wonderland (da’s echt hun baseline), en wat een wonderlijke dingen we daar al niet gezien hebben! Geen gehaaste konijnen of hartenkoninginnen. Maar wel veel prot, prut en stoom, kraters, fluogroene waterpoelen en een dampend champagnemeer met een indrukwekkend kleurenpalet. Van een oranje rand naar een azuurblauwe kern en veel kleuren daar tussenin. Wreed schuun!

Nadien reden we door naar Lake Taupo, het grootste meer van NZ. Maar veel hebben we daar nog niet van gezien, want onze camping bleek een echt kids wonderland te zijn! Reuzentrampoline, indrukwekkende speeltuin én een zwembad… de kindjes waren onmiddellijk na het parkeren al verdwenen. Tsja, dan konden Dany en ik niet anders dan – Alicegewijs – terug ‘klein’ worden en hebben we de hele namiddag gesprongen en gezwommen. Vree wijs!

Er hangt hier een vies geurtje, in Rotorua (ofte Rot’ten egg’orua). Het is dan ook in deze streek dat onzen bol er vuile manieren op nahoudt! Geisers die tot 35 m hoog spuiten en modderpoelen die ongeneerd protten en pruttelen. En stinken! Allen daarheen, wij dus ook!

Verder is dit een echte Maoristreek (35% is Maori), en wat doen zij? De koppen tegen elkaar botsen, tatoeages in het gezicht, blote pensen en dan nog eens ferm hun tong uitsteken ook. Kortom, vuile manieren alweer! Cool, roepen onze kindertjes dan in koor.

Ada stretchte overigens de hele dag haar tong, Otto bleef maar leuteren over de mooie dansende meisjes, Dany tuurde hardnekkig lang naar de geiser ook al kwam er na een tijdje nog slechts een klein stoompluimpje uit en ik… ik verbeet de jeuk van mijn allergische reactie op de sandflybeten. Ik had enorm zin om luid te vloeken, maar dat zouden te veel vuile manieren op één dag zijn!