Frisse wind

Door de wind, door de regen. Dwars door alles heen… gisteren 320 km doorgereden naar het meest zuidelijk tsjoepke van het eiland. Door boomgaarden en misty mountains.

Door de wind, door de regen. Vandaag dwars door Wellington… onze eindbestemming op het Noordereiland. Nat, koud en het waait hier voor zot! Ideaal herfstweertje om een museumpje mee te pikken en een warme chocomelk te slurpen. En dat is eigenlijk zowat alles wat we hier hebben gedaan.

Het Te Papa museum is hét museum van Nieuw-Zeeland, aldus de reisgidskes… en ze hebben gelijk! Ada was erg onder de indruk van de giant squid op sterk water en kroop door het hart van een Blauwe Vinvis. Otto danste er over een grote luchtfoto van Nieuw-Zeeland en zocht tevergeefs naar de vleugels van de Kiwi. Nadien een heerlijk koffietje gedronken (mijn drie kindertjes een warme choco) en ’s avonds lekker Cajun gegeten, met curly fries voor de kids. Het was een prettig dagje stad!

Veel mensen vroegen/vragen ons of we nog wel zullen/willen terugkeren. Wel, ik ga er geen doekjes om winden, als we ooit van plan zijn om hier te komen wonen dan is Wellington de grote kanshebber! Het is een stad waar een frisse wind door waait, letterlijk en figuurlijk. My cup op tea!

Binnenkort de boot op naar het Zuidereiland. Reeds halfweg onze expeditie…